راه های پیشگیری از ابتلا بیماری پدیکلوزیس (شپش سر)

1-رعایت دقیق اصول بهداشت فردی (شانه کردن روزانه موي سر،تميز کردن همه روزه برس و شانه و..)

2-شستشوی منظم البسه از جمله روسری،کلاه،مقنعه،شال و…وخشک کردن در معرض آفتاب و اتو کردن لباسها

3-پرهیز از تماس با لوازم شخصی و لباسهای افراد آلوده

4- کنترل روزانه موي سر دانش آموزان در مدرسه

5-در صورت مشاهده یک مورد مبتلا در یک کلاس باید کل دانش آموزان آن کلاس و در صورت مشاهده آلودگی در سه کلاس باید کل دانش آموزان مدرسه معاینه و بررسی شوند.

علائم شپش سر:
اولین علائم بالینی در سر، موقعی اتفاق می افتد که شپش شروع به حرکت می کند که معمولاً از حاشیه دو طرف سر شروع می شود و بعد به طرف مرکز سر گسترش می یابد. در این هنگام بیمار احساس خارش در سر می کند. به تدریج خارش سر افزایش یافته و در سر خراشیدگی با ناخن پیش می آید. گاهی در موارد پیشرفته غدد لنفاوی اطراف سر در ناحیه گردن برجسته می شود.
اغلب آنچه که در بیمار مبتلا مشخص است تخم شپش (Nit) می باشد که به شکل بیضی شفاف تا سفید رنگ و حدود ۵/۰ میلیمتر به ریشه مو بطور مایل و در یک سمت مو می چسبد و به راحتی کنده نمی شود.
این تخمها به راحتی با شوره و ذرات پوسته سر و همچنین پوسته های سیلندری دور مو که اغلب رسوب تافت و نرم کننده های مو می باشند اشتباه می شود. تخم شپش به یک سمت مو در نزدیکی ریشه مو بطور مایل می چسبد و جدا کردن آن از موی سر با دست غیر ممکن است..

درمان:

1-کوتاه نمودن موها برای تسهیل در شانه کردن و رشک زدایی

2-شستشوی موها با یک شامپوی معمولی و خشک کردن آنها

3- استفاده از شامپوی پرمترین و ماساژ پوست سر با دو قاشق ازآن به مدت 10 دقیقه و سپس آبکشی موها

4-آغشته نمودن موها با سرکه و شانه کردن موی سر با شانه دندانه ریز

5-شستشوي لباس و ملحفه در آب جوش بمدت ۳۰ دقيقه و يا استفاده از ماشين لباسشويي خشک کن و اتو کردن درزهاي لباس براي از بين بردن شپش و رشک .

6- تمام موارد تماس احتمالی باید درمان شوند، در غیر اینصورت همیشه احتمال ابتلای مجدد وجود خواهد داشت.