پایه دوازدهم صفحه۷۸ شعرگردانی

ای نام تو بهترین سرآغاز                                 بی نام تو نامه کی کنم باز

هم قصه نانموده دانی                                     هم نامه نانوشته خوانی

مقدمه: خدایی زندگی کردن یکی از بالاترین درجات الهی است، آنکه خدا را هر لحظه شاهد و ناظر خود می بیند و رضا و رضایت او از هر چیزی برای او بالاتر است، همان خدایی که همه چیز را می داند و همه چیز را می بیند.

تنه انشاء: چقدر زیباست وقتی کسی در تمام سختی ها دستان گره خورده و نگاه غمگینت را می بیند و می گیرد در نگاهش لبخند خدا را ببینی، خدایی که همه ی ما می دانیم دستگیر همه ی بندگانش است هم بنده ی دارایش و هم بنده ندارش و چقدر زیباست که با تکیه بر این جمله که خدا همیشه حواسش به ما هست روزمان و تک تک کارهای روزمره یمان را با نام او شروع کنیم، آب می خوریم، نان می پزیم، کوه می کنیم و یا در تخت خوابمان آرمیده ایم نامش را ورد زبانمان سازیم و دل هایمان را خدایی کنیم

همان خدایی که عاقبت به خیری ما را از همه کس بیشتر می خواهد و از همه ی اتفاق های اطرافمان مطلع است، می داند در دل ما چه می گذرد و می داند در دل دشمنان چه پیش می آید، همان خدایی که قصه ی زندگیمان را وقتی که هنوز در آن نقش آفرینی نکرده ایم از حفظ است و از نامه ایی که هنوز نوشته نشده مطلع است، چه خدای بزرگی داریم و چقدر ناشکری ها می کنیم و باز خدا دستگیر ماست و ما چه توبه ها شکسته ایم و خدا باز در توبه را برایمان بازگذاشته است.

نتیجه گیری: در هر کاری در هر خیری و یا در هر شری وقتی نام خدا را به زبان می آوریم و به او تکیه می کنیم و توکل می کنیم، می بینیم که چقدر شگفت انگیز همه چیز به خوبی پیش می رود پس به جای خدایی کردن، خدایی زندگی کنیم.

انشا با موضوع ای نام تو بهترین سرآغاز بی نام تو نامه کی کنم باز

انشا درباره ای نام تو بهترین سرآغاز بی نام تو نامه کی کنم باز

نظر شما در مورد این مطلب چه بود نظر بزارید ممنونم

این انشا اختصاصی بوده و کپی برداری در سایت یا کانال تلگرام شما دبون ذکر منبع و ادرس سایت حرام است و پیگرد قانونی دارد