چرا امام حسین بر علیه حکومت یزید قیام کرد صفحه 95 مطالعات پنجم ابتدایی
1. امر به معروف و نهى از منكر
2 ـ زنده كردن ارزشهاى اسلامى
چرا امام حسین قیام کرد؟
طبق صلح نامه امام حسن (ع) و معاویه، معاویه حق نداشت بعد از خود کسی را برای خلافت تعیین کند و خلیفه بعد از معاویه، امام حسن (ع) و در صورت فوت ایشان، امام حسین (ع) بود. با این حال، امام حسین (ع) هیچگاه در جریان نهضتش، بر این حق قانونی خود تأکید نکرد؛
چرا که هدف قیام چیزی بیش از اینها بود: «لا یردید الا الاصلاح فی امت جدی» (من چیزی جز اصلاح در امت جدم نمی خواهم). این جمله را امام (ع) ابتدا در جواب برادرش، محمد حنفیه گفت و بعد ها هم مدام تکرار کرد.
امام (ع) در پاسخ کسانی که به او توصیه می کردند ابتدا سپاهی برای جنگیدن تهیه کند و بعد شهر به شهر جلو برود، مدام این نکته را یادآوری می فرمود که قصد افشاگری و جنگ نمادین دارد، نه قیام مسلحانه.
اما سفر، سفر عجیبی شد، پر از پیوستن و جدا شدن. پر از تصمیم و تردید. پر از آدم هایی که آمدند، آدم هایی که رفتند و آدم هایی که تا روز واقعه مبهوت و گیج ماندند. آنها که نیامدند یا تنهایش گذاشتند یا خواستند جلوی رفتنش را بگیرند، همه برای خودشان دلیل ها و عذر های منطقی داشتند؛ دلیل هایی که به گوشمان آشنا می آید.
عبدا.. ابن عباس- پسرعموی پیامبر (ص)- گفت: «اهل کوفه اهل همراهی نیستند. این سفر جز درگیری چیزی ندارد». احنف ابن قیس گفت: «خاندان ابوالحسن سیاست سلطنت ندارند». عمرو بن قیس گفت: «اموال مردم با من است. اگر بیایم حق الناس ضایع می شود». مالک ابن نصر گفت: «مقروض و عیالمندم».
طرماح گفت: «بروم این آذوقه را به خانواده ام برسانم». عبیدا.. ابن حر گفت: «آماده مرگ نیستم». عبدا.. ابن مطیع گفت: «دنبال شر نمی گردم». یزید ابن مسعود گفت:«تو که پیروز نمی شوی چرا کنارت بمانم؟»…….. از روز شروع تا روز واقعه این طور گذشت؛ نقطه ای از یقین در میان دریایی از تردید و مصلحت اندیشی پیشرفت و اتفاق، سرانجام افتاد.
چرا امام حسین بر علیه حکومت یزید قیام کرد صفحه 95 مطالعات پنجم ابتدایی
منبع: سایت انشاء باز
