درباره پیامبران اولوالعزم چه می دانید
اولولعزم پنج نفرند: حضرت نوح، ابراهیم، موسی، عیسی (ع) و حضرت محمد (ص). همچنین این معنا از امام صادق و امام رضا (ع) نیز رسیده است. در روایات، از کتب نوح و ابراهیم (ع) به نام “صحف” یاد شده است، گر چه در قرآن از کتاب موسی (ع) نیز به نام صحف نام برده شده است، ولی به مجموع آن صحیفهها تورات می گویند. کتاب حضرت عیسی (ع) انجیل و کتاب حضرت محمد (ص) هم قرآن است.
در کتاب‌های تفسیری آمده است: با توجه به این‌که پیامبران صاحب شریعت جدید و آیین تازه با مشکلات و گرفتاری‌هاى بیشترى روبرو بودند، و براى مقابله با آن، عزم و ارادۀ محکمترى لازم داشتند، به این دسته از پیامبران، اولو العزم اطلاق شده است و اگر بعضى، عزم و عزیمت را به معناى حکم و شریعت تفسیر کردهاند، به همین مناسبت است، و گرنه عزم در لغت به معناى شریعت نیامده است
آنها پیامبرانى بودند که در برابر آزار دشمنان صبر کردند، و آنها شش نفر بودند: نوح و ابراهیم و اسحاق – و یا اسماعیل – و یعقوب و یوسف و ایوب(علیهم السلام).
ولى همان گونه که گفتیم پیامبران صابر و شکیبا منحصر به اینها نیستند؛ بلکه پیامبرانى چون لوط و یحیى و جرجیس(علیهم السلام) و مانند آنها متحمّل فشارها و آزارهاى شدیدى شدند.
آنها پیامبرانى بودند که مأمور به جهاد شدند و در مسیر آیین خدا با دشمنان پیکار کردند، و آنها شش نفر بودند: نوح و هود و صالح و موسى و داوود و سلیمان(علیهم السلام).
اشکال این تفسیر نیز روشن است؛ زیرا نه همه این شش نفر با دشمنان جنگیدند، و نه غیر آنها مطلقاً پیکار نکردند
بهترین تفسیرى که براى اولوالعزم در قرآن مجید شده این است که آنها پیامبرانى بودند که شریعت و آیین تازه اى با خود آوردند و آنها چهار نفر از پیشینیان بودند : نوح و ابراهیم و موسى و عیسى (علیهم السلام) که با پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) پنج نفر مى شوند و تعبیر اولوالعزم به خاطر آن است که پیامبرانى که صاحب شریعت و آیین جدید بودند مسئولیت بسیار سنگین ترى داشتند و براى انجام آن عزم و اراده محکم ترى لازم داشتند؛ در حدیثى از امام باقر و امام صادق(علیهما السلام) این معنا نقل شده است.
درباره پیامبران اولوالعزم چه می دانید
