انشا جان بخشی پایه نهم طاووس
مقدمه:
پرند ه ایی هستم از جنس رنگ های بهاری،پرقدرت و باستانی. کسی که باد برای رقصاندنش شوق دارد و گل ها کمی آن ته مه های ذهنشان به من حسادت می کنند.آری من طاووسم.
تنه:
از گذشته تاکنون القاب و نمادهای متنوعی را بر من نسبت داده اند. عده ایی من را فرشته اعظم،عده ایی پرنده هزار چشم و بعضی دیگر فراش مرغان و در نهایت پرنده ایی از دیار هند خوانده اند. یکی از زیباترین پرندگان جهان شناخته شده ام و قدم به انقراض گذاشته ام.
انشا جان بخشی پایه نهم طاووس
روزی روزگاری،وقتی که کوچک تر بودم مادرم تعریف کرد:پسرم روزی در میان دشت لابه لای شکوفه های درختان و امواج بادها رها و آزاد بودیم. به صورت دسته جمعی راه می رفتیم و می رقصیدیم و می خندیدم،اما از بد روزگار،یک به یک از هم دورافتادیم و خشم روزگار آنچنان گریبان حالمان را گرفت که رفته رفته کم و کمتر شدیم. مادرم اکنون در میانم نیست و من در میله های دورم،زندانی شده ام.
در نظرتان می آید چرا زندانی؟ اما باید بگویم تعجب نکنید در این دنیای پر از خشم اگر کمیاب باشی عزیز خواهی شد. اما برای نمایش گذاشتنت تو را در سیرک و باغ و وحش و پارک ها اسیر می کنند تا مبادا به قول خودشان منقرض شویم. اما غافل اند که پرنده های بی بال،پرنده های بی شوق بهتر است بمیرند تا اینکه منقرض نشوند.
نتیجه گیری:
در این جهان از پرنده تا آدمیزاد،هر کدام شوقی برای زیستن دارند. شوقشان را و آزادیشان را که از آنها بگیرید. فقط راه می روند.در حقیقت مرده اند.
انشا جان بخشی پایه نهم طاووس
نظر شما در مورد این مطلب چه بود نظر بزارید ممنونم این انشا نوشته شده توسط گروه سحم و سایت کمک جو
منبع: سایت انشاء باز
