گسترش مثل نویسی آب ریخته جمع شدنی نیست
زندگی همه انسان ها پر است از اب های ریخته ای که در زمین حاصلخیز خطاهایشان نفوذ میکند و نبات کج روی هایشان را سیراب.
تا زمانی اختیار دست انسان است که پایش کج نرفته باشد ، آب نریخته باشد ، خطا انجام نگرفته باشد .
بعد از آن انسان میماند و یک مشت پشیمانی. تا آن دم که جام خطا و اشتباه سرنگون نگشته باشد ، انسان مجال تفکر می یابد. .به هنگامه عمل، تا فکر نباشد همین آش است و همین کاسه و همین آب های ریخته شده ..
بعد از ان که فرصت ، همچون بیمار دم مرگی از دست میرود و تپش های عقل خاموش میگردد..بعد از آن که سر و کله نوشدارو پس از مرگ سهراب پیدا میشود ؛ دیگر عقل و هوش را چه سود؟! تنها فایده ای که شاید از این خطا ها به انسان رسد ، تجربه ای است در میان توشه های راهمان تلنبار میشود..راه زندگی دراز است و چاله های بلا منتظرند ..بیایید تا پای نلغزیده و آب ها نریخته …به فکر باشیم و هشیار ..که بعد از ان جمع شدنی در کار نیست.
نویسنده: لیلا جعفری
گسترش مثل نویسی آب ریخته جمع شدنی نیست
منبع: تلگرام
